Grób

Nad grobem mym zjawił się,
Anioł – żywy jak śmierć...

Przysiadł spokojnie, przeczytał epitafium,
Krwawe litery stanęły w płomieniach,
przed Jego jadowitymi oczami.
Wiatr zatrzymał się,
krople deszczu zawisły w mrocznej próżni,
oddechu,
Lucyfer upomniał się,
O swojego Syna – odszedł.
Czas skończył się, a Anioł zastygł,
We łzach zapomnienia.

Nad grobem mym siedział,
Anioł – martwy jak życie...

autor

Asia Sieg

Dodano: 2006-12-17 09:53:04

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie