grymas stulecia
bo tutaj
ulotna gwiazda
mknienie oddechu tli
poprawnie
bo każdy
szeleści niepewnością srebrną
choć gromadnie żywsza Afrodyta
bo Twój dźwięk
nie chce zakotwiczyć się
w bębnie mych spragnionych rozkoszy
bo teraz
kochać - ciężkostrawny grymas nawiasem
stuleci przekupiony
poprawnie
autor
Rozpromieniona
Dodano: 2016-12-01 19:08:02
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Warto tu zaglądać.
świetny :)+
podoba mi się:)
Genialne
Ładnie
"ciężkostrawny grymas", super
Pozdrawiam:-)