grząsko inaczej

nie chcę żeby było ciemno,
każda komórka głoduje
a cukru brak

trochę trzęsie,
trzęsienie ziemi,
epicentrum w sercu
na wzgórzu
poza Tobą

mimo mnie i mojego zawsze najgorszego humoru,
wbrew zasadzie dobrej woli,
trwam nadal

znajdę zamiennik życia,
gdzieś
znajdę go gdzieś na pewno.

wciągam powietrze
jestem jeszcze tą chwilą
nie przespaną nocą
zbudowaną z twoich słów

namiękłam myślą
dziwnie martwą i naiwną,
zwyczajnie mechaniczną,
wyraźnie czułam w ustach
czułam jej zimno.

napisałam oddechem na szybie
wszystkie nieznane mi słowa,
cały zakres bólowy,
wszystko co we mnie się chowa,
od wczoraj do teraz.

było miętowo i wietrznie,
jak kolor włosów ulubiony,
i kot to też by chciał,
nosić się na zielono.

cukrowa wata tak zwiewna jak chmurka
zatańczy ze mna
zaśpiewa,zapłacze
przynajmniej nie będzie już zimno i grząsko
będzie
po porstu inaczej.

autor

neta

Napisany: 2013-12-04 Dodano: 2013-12-04 23:15:44

Ten wiersz przeczytano 816 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie