Gwiazda z nieba
Jej prawdziwość -
świata nie obchodzi
maska na twarz
uśmiech przyklejony
lecz na policzkach -
słońce już zachodzi
Poznasz ją - po długich
rozpuszczonych włosach
zakrywających przymrużone oczy -
które niemo ci powiedzą
czy kocha, tęskni, cierpi?
czy płakała, jeszcze przed godziną?
Znudziła się ludziom
znudziła się sobie
patrzy prosto w niebo
pełne spadających gwiazd -
w jednej znalazło schronienie
jej niespełnione marzenie
Po dłoni spływa atrament
piórem pisze bardzo długi list
adresatem jego cały szary świat -
może przestałaby się go bać
gdyby dostała wtedy tę gwiazdę
co nie pozwala jej spać
Komentarze (10)
Smutno... Kłaniam się :))
Bardzo dobrze wyrażone uczucie samotności. Wiele osób
przeżywało chyba podobny stan
Pozdrawiam
...trzeba sięgac wysoko by dotknąć gwiazd spełniać
marzenia ...bardzo ładny wiersz z nutką tęsknoty -
pozdrawiam:-)
młoda jesteś, wołaj a ktoś ci odpowie, pozdrówka
Musi po nią sama sięgnąć...
Ach ta samotność. Bardzo na tak. Pozdrawiam
Bardzo ciekawy wiersz, pozdrawiam cieplutko
Z perspektywy czasu zrozumiesz, że tamta gwiazdka -
choć świeciła tak jasno. Każdy chciał ją dotknąć,
przytulić, to tak na prawdę świeciła tylko światłem
odbitym. Pod maską nie było godnego uwagi człowieka.
Pozdrawiam.
ciekawe spojrzenie na samotność dobrze że gwiazdy są
nieuchwytne pozdrawiam
świat jest w gwiazdach
tylko nie każdy gwiazdą jest na ziemi,jedynie w
błękitach i chabrach gwiazdki bezpieczne,człowiek
wszystkie chciałby jak wygraną w totolotka
by bogatym być,nie myśląc o konsekwencjach,że człowiek
człowieka utopi w łyżce wody,
dlatego gwiazdy wysoko są by ich nikt nie sięgnął,tym
bardziej człowiek zły w:):):)