Gyszychty nosze V
Szpury w śniygu, ziosna i żniwowanie w
lato,
bo jasiań łu noju zawdy przychodziuła
chibko.
Grózki, Siostra i Matulka śwanto,
to jek lelijo, nelki i zonenblumy z
łogródka.
Warnijoki mojó -spsik nie łoddoło.
"Do jeleni strzelać nie będę" oznajmia
Steinbeck na polowaniu.
A potem nad Jeziorem Mokrym spotka się z
Małłkiem, porozmawia z Newerlym.
Może zajrzał do Kurhausu, piramidę w Rapie
widział, o geniuszu z Ławic słyszał.
Konferencja teherańska a potem Jałta
ustanowiła nowy podział Prus Wschodnich.
Część południową otrzymała Polska,
północna wraz z Królewcem przypadła
ZSRR.
Stawka większa niż życie" i wieczory w
Siedlisku".
Trudne powojenne życie warmińskich
autochtonów, rugowania i bilety bez
powrotów.
Używanie mowy nie było mile widziane,
więc powolne jej umieranie.
Każda droga ma znak zapytania.
Sońce jeszcze zakwitnie jak wielki
słonecznik.
Nią biegnę, kocham, Warmia mną
pochłania.
Zniknę deszczem wraz z melodią
świerszczy.
szpury- tropy
chibko- szybko
Grózki- Dziadkowie
lelijo- lilia
nelki- goździki
zonenblumy- słoneczniki
spsik nie łoddoło- sen niemożliwy
Gwara warmińska.
Komentarze (24)
Tu klaniam sie ponownie, Aniu. +++
Lacze serdecznosci. :)
Miłość do swojej małej ojczyzny jest dowodem
patriotyzmu i przywiązania do stron rodzinnych, i to
jest piękne.
Pozdrawiam serdecznie :)
Muszę pochwalić kompozycję twoich utworów. Wersy
pisane gwarą,
garść ciekawych informacji historycznych i zamykająca
strofa pełna autentycznej miłości do Warmii. Brawo.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna jest Twoja miłość do Warmii Aniu, pięknie
dajesz o niej znać,
no i z historią jesteś za pan brat,
cenię Twoje pióro, ale chyba o tym wiesz?
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Podziwiam Aniu za serce dla swojej Ojczyzny...miłego
dnia.
Podobny los po wojnie spotkał np. Kaszubów i Łemków.
Najwięcej Łemków po akcji "Wisła" została osiedlona w
okolicach właśnie Morąga.
Pozdrawiam serdecznie :):)
dziękuję za Twój wiersz
gwara napisany
pozdrawiam
Jestem pod wrażeniem:) całości...
Pięknie
Pozdrawiam serdecznie:)
Ślicznie Aniu, z zaangażowaniem i pasją.
Pozdrawiam
;)
Pieknie ujęłaś Anno to wyjątkowe miejsce.
Pozdrawiam
Marek
Tak, z tym się zgadzam.
Dziękuję bardzo Wszystkim.
Historia przyznaje rację zwycięzcom, bo to oni ją
piszą.
Wiele rzeczy wartościowych zaginęło - tak, albo
jeszcze bardziej, jak kultura lokalnych grup
etnicznych - Warmiaków, Kociewiaków, Mazurów. W nas to
jeszcze budzi nostalgię i próbujemy czasem wskrzesić
to, co minęło. Nasze dzieci już nie czują bólu straty,
bo to nie jest ich strata, tylko naszego pokolenia.
Pięknie i z miłością piszesz Aniu o swojej Ojczyźnie
piękną gwarą warmińską
Pozdrawiam serdecznie Kochana :)
Podziwiam pasję kultywowania małej ojczyzny!
Pozdrawiam :)