Hallskiego rozmowa z Panem...
O wiersz mnie poprosiła pewna śliczna
Pani,
więc usiadłem, by pilnie go napisać dla
niej…
Lecz żem rymów poskładać się poczuł
niezdolny,
pospieszyłem do Bozi, z kapliczki
śródpolnej…
Z czym przychodzisz - zapytał Pan Bozia
łaskawy -
czy przywiodły cię do mnie poetyckie
sprawy?
Więc powiadam: jam pyłkiem w gospodarstwie
boskim,
a Ty Panie już zgadłeś, co żródłem mej
troski…
Wierszem jutro pragnąłem uczcić pewną
damę,
a tymczasem z natchnieniem kłopoty mam
same…
Na to Bozia rozsierdzon wnet mnie wziął w
obroty:
teraz wiem już skąd biorą się te twoje
knoty!
Nie pozwalam by tworzyć coś na
zawołanie!
Pisać trzeba przeżyciem i sercem, mój
panie!
A swej damie wyjaśnij, że ma być cierpliwa,
bo poetą się nie jest, poetą się
bywa…
autor
hallski
Dodano: 2007-05-31 20:26:01
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
jak lekko się czyta takie wiersze, początek, koniec,
puenta - brawo! jedynie w trzecim wersie od końca
zgubiłeś "r" w sercu
Lekki, sensowny, z treścią, jednym słowem uroczy.
Piszesz tak, że człowiek ma ogromną ochotę czytać,
więcej i więcej...
świetny, dopracowany, sympatyczny i z sensem wiersz :)
Gratuluję weny :)
Nawet jesli tylko sie bywa...to warto..:-))
Cudnie sie czyta, wywołuje uśmiech i oczywiście
skłania do refleksji na temat poezji... Bozia jak
zawsze wie co mówi...
Piękny ten wiersz. Bozia jak zwykle ma rację. Rym,
rytm i treść na piątkę z plusem.
Podoba mi się Twoja twórczość.Będę tu zaglądać tylko
po to żeby poczytać.
No właśnie - jest trudno tak na zamówienie
jeśli nie masz wsparcia w sojuszniczce wenie.
Ale jak się Muza w sercu napatoczy
to rymy cudownie splatają warkoczyk. Wiersz bezbłędnie
napisany bardzo wprawną ręką. Sylaby dokładnie
policzone i średniówki na swoim miejscu. Gotykiem
ładnie ubrane wersy. Wszystko dopięte na ostatni
guzik.
W całej rozciągłości zgadzam się mój Panie, że wierszy
nie ma wierszy tak ot, na zawołanie. Świetny wiersz,
doskonała puenta...pieszemy sercem, gdy dusza śpiewa,
na zawołanie można... upiec chleba:)
Misza. Bozia ma racje.poeta sie nie jest, poeta sie
bywa.wiec na zawolanie dla tej slicznej pani mozesz
bukiet kupic, nie wiersz pisac dla niej...Wiersz z
doza humoru i znalezienia puenty..o to wlasnie chodzi,
ze musi cos dac...mnie dal wiele......