Hallskiego spotkania z Poezją...

Spotkanie drugie - "Poezja..."

Byłem dzisiaj w parku w Wilanowie...
Miałem gościa, co z Wiednia zawitał
i Sobieski mu chodził po głowie,
więc go wziąłem. O park też zapytał...

A w tym parku oranżeria stoi,
jak kontrapunkt dla mrozu i zimy,
pełna palem, cytrusów, magnolii;
zatem wiatrem zziębieni wchodzimy...

I nim jeszcze obejrzeć zdołałem,
rzucić okiem na kwiaty rozliczne,
głos mi skądeś znany usłyszałem :
...Pan to lubi miejsca romantyczne...

Tak, to Ona, Pani z wernisażu!
Stoi tu z uśmiechem zagadkowym,
z oczu nieodgadnionym wyrazem,
w kapeluszu - jak wtedy - beżowym...

...Pani wtedy tak odeszła nagle,
nikt już Pani nie widział, nie słyszał...
Ja niestety nie zdążyłem nawet
się przedstawić Pani: jestem Misza...

Na to Ona - zwiewna i ulotna,
suknia z wiosny, w dłoni świeża frezja,
rozbawiona, niewinnie zalotna,
z dygiem rzekła - ...ja jestem Poezja....

autor

hallski

Napisany: 2004-11-15 Dodano: 2006-05-10 06:59:39

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie