Hen , za górą...
W moim świecie nikt się nie spieszy,
kalendarze nie są potrzebne,
pory roku same przechodzą,
bo nastroje bywają zmienne.
Słońce świeci zawsze zza chmury
i opala wszystkich z umiarem,
czasem deszczyk spanie na ziemię,
delikatnie, nigdy za karę.
Nie ma miast gwarnych,tylko wioski,
jednym słowem w zgodzie z naturą,
jedni rodza się, drudzy idą
by zobaczyć, co jest za górą.
A ta góra szczyt chowa w chmurach,
trzeba nieźle forsować nogi,
kto już zaczął swoją wędrówkę,
ma nadzieję spotkać się z Bogiem.
Wielu poszło i słuch zaginął,
wiadomości nie dali żadnej,
co zostaje, samemu sprawdzić,
czy faktycznie za górą ładniej.
autor
fryzjerka
Dodano: 2018-09-05 13:30:11
Ten wiersz przeczytano 637 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nigdy nie wspinałem się po górach, ale mówią, że
"nigdy nie mów nigdy"
bardzo życiowe...
Bardzo ciekawie i życiowo napisane;)
Jak pięknie rozczesałaś wiersz;)
Ci co poszli nie powiedzą,
pewnie za tą górą siedzą,
bo tam dzieją się wciąż czary,
a dzień nigdy nie jest szary... :):):)
Ładny wiersz :)
A za górą, jakby cicho,
z tego Beja, też tam piszą.
Pozdrawiam Fryzjerko, najwyższa góra świata, ale jakże
łatwa do zdobycia.
Lub ię takie dopieszczone wiersze z jasnym przełaniem.
Bardzo ładny, ciekawy wiersz.