heroizm

Jesteśmy nowo-wschodzącymi bohaterami
wspinamy się po gruzach wzniesień wyzwań i ambicji
starając się jak najszybciej
osiągnąć szczyt
stromy
niestabilny
szczyt
gruzowiska

kalecząc ręce, brudząc twarze
szarpiąc ubrania i
męcząc się tak naturalnie
docieramy tam
w miejsce naszych egoistycznych pragnień zrealizowania
siebie

siebie na miarę dzisiejszego świata

i wszystko co tracimy po drodze
heroicznie chcąc sprostać wymaganiom
jest nam przecież zrekompensowane
fałszywymi gratulacjami
ukrywaną zawiścią
raniącą zazdrością
i zdradą
oraz szczęściem

szczęściem dogonionych pragnień
szczęściem wyobrażonego życia
czasem szczęściem samotności
szczęściem frustracji
i szczęściem wszystkich innych osób, którym udało się przezwyciężyć olbrzymie, targające umysłem, chore ambicje

autor

ona_dt

Napisany: 2008-10-02 Dodano: 2008-10-03 13:53:29

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie