Historia miłości

Wiersz ma 3 częsci. Jest długi ale proszę o przeczytanie :)

1. Nie widzę świata poza tobą,
odkąd to czuję nie umiem być sobą.
I dostrzegam tylko nas i myślę czy to grzech?
Czy grzechem jest to, że kocham twój śmiech?
Że kocham twe usta, twe oczy, twe ciało,
niczego mi nie brak tylko Ciebie wciąż mi mało.
Tylko Ty i ja i więcej już nic.
Chcę słowa z twych ust tak namiętnych wciąż pić,
poczuć twój oddech, delikatne dłonie twe,
Chcę znów w twych ramionach móc zatracić się.

2. Teraz wszystko jest piękne, teraz wszystko błogo lśni,
teraz każda osoba przypomina Ciebie mi.
Odkąd mi to wyznałeś,
że od dawna mnie kochałeś.
I teraz kocham cudowny ten świat,
który dał nam życie, który kręci się od lat,
bo nie ma nic większego niż szczera wzajemność,
ta wzajemność, która zmienia tą pustą codzienność.

3. Teraz wszystko jest już szare, teraz nic już nie lśni tak,
pozostało mi pytanie jak mam żyć? I wszystko - jak?
Zabrał Cię okrutny świat,
który kręci się od lat.
Dał Ci życie i odebrał,
nie wiem za co się odegrał,
za co taką karę dał,
dlaczego tak bardzo rozdzielić nas chciał,
że teraz patrzę na ciemny Twój nagrobek
i w mej rozpaczy pogrążyłam się w żałobę.
I widzę krótki napis na płycie granitowej:
Zginął tragicznie

Dziękuję :)

autor

P :)

Dodano: 2006-07-06 18:51:28

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie