Historia Niezwykłej Miłości

Wciąż pamiętam tamten dzień,
W którym to poznałam Cię.
W tańcu z Tobą się stykałam,
I dotykiem poznawałam...
Chwile szybko nam mijały,
Chciałam aby wieczność trwały!
Potem nadszedł czas rozmowy,
Byłeś na nią wnet gotowy...
Chciałam poznać bliżej Cię,
Ale czas niestety biegł...


Przyszła pora na rozstanie,
I skończyło się gadanie.
Każdy swoją drogą poszedł,
Ślad po Tobie zniknął, odszedł...
W myślach wciąż Cię pamietałam,
I zapomnieć nie umiałam.


Parę dni później nieznajomy zagaduje,
I o piątkową dyskotekę wypytuje...
Jak się okazuje - to jesteś Ty,
Ten sam, który skradał wszystkie moje sny...
Ten sam, z którym wtedy tańczyłam,
Ten sam, z którym dobrze się bawiłam!


Dosyć długo szukałeś mnie,
I nie poddawałeś się...
Dzięki Tobie to przetrwało,
W dobrą znajomość się przeobrażało...
W końcu uczucie się pogłębiło,
Na spotkaniach było coraz bardziej miło...
I w rezultacie w miłość się zmieniło,
A teraz pragnę, by tak zawsze było!


Dziękuję...

autor

doloress

Napisany: 2007-02-10 Dodano: 2007-02-10 11:26:58

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie