Historia z pewnego przejścia...

Odczuwam, że tych emocji nie udało mi się w opowiadaniu pokazać.

"Historia z pewnego przejścia podziemnego".
31.05.2018r. niedziela 21:51:00

W pewnym podziemnym przejściu tuż pod dworcem kolejowym w pewnym mieście szedł niewidomy chłopak, machał swoją białą laską i nagle coś potrącił, nie wiedział, że wywrócił pojemnik z drobnymi, które zbierała piękna dziewczyna. Ona to siedziała na schodach prowadzących na jeden z peronów. Usłyszał brzdęk monet i odezwał się przepraszam, czy to moja wina, co się stało? Jednak nikt mu nie odpowiedział. Nie wiedział, że rozsypane pieniądze należą do żebrzącej głuchej i niemówiącej dziewczyny. Ona widziała, że mówi do niej, ale nie rozumiała i nie umiała odpowiedzieć. Zdezorientowany nawoływał, czy ktoś jest i go słyszy. Po chwili przechadzała się starsza pani z laską w ręku. Ona to mu powiedziała, że potrącił koszyczek na monety od dziewczyny, która tu siedzi i prosi o pieniądze niemalże każdego dnia. Dziwiło go to, że nie wiedział o niej, praktycznie dziennie chodził tamtędy. Jednak zawsze miał inny tor przemieszczania się. Z pomocą starszej pani usiadł koło młodej dziewczyny, ona między czasie zebrała z ziemi nazbierane wcześnie dwadzieścia złotych i dwa grosze. Historia ta mogła by dobiec końca, ale poczuł delikatny pocałunek w policzek, otrzymał go od pięknej dziewczyny w warkoczach. Po chwili lekko go przytuliła i położyła głowę na jego ramieniu. Spędzili tak dłuższą chwilę, oboje zdezorientowani, nie wiedzieli jak się porozumieć. Jednak ona go często zauważała jak przechodził i zdarzyło się, że poszła za nim, wiedziała, gdzie mieszka. Gdy zrobiło się późno pomogła mu wstać i prowadziła go. Na drugich światłach pomyślał sobie, albo mieszka w tym samym kierunku, albo wie, gdzie on mieszka, bo dobrze w pamięci lokalizacje sobie odtwarzał. Jakże wielkie było jego zdziwienie, gdy u progu jego własnego domu wspólnie się znaleźli. Zaprosił ja delikatny buziakiem i wskazaniem ręką do środka. Nim wróciła opiekująca się nim siostra z dziećmi z przedszkola i szwagier z pracy to ta niesłysząca dziewczyna ugotowała dla niego i siebie pyszny posiłek.
Siedzieli wspólnie i jedli, tak ich zastała powracająca rodzinka. Rozpoznali tę dziewczynę z podziemnego przejścia przywitali się i pozostawili ich samych. Od tego czasu spotykają się niewidomy i głucha niemowa. Magiczna więź, wzajemna troska i rodząca się miłość ich połączyła.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2018-05-31 Dodano: 2018-06-01 09:41:49

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie