historia serc
serce jak owoc
żyje na miłości
drzewie i więdnąc
ulatuje do marności
wypełnione jest
tęsknotą złudną
za jeden jej gest
struny w nim dudnią
dwa serca w jednym
rytmie cicho uderzają
jej spęczniało w innym
a moje w niej umarło
07.12.2008
Komentarze (9)
Wiersz ciekawy , dobra forma. Pozdrawiam
Niezwykle obrazowo...to tęsknota i żal do granic
wytrzymałości... Na tak.
Dobry wiersz, sprawie na papier przelany smutek.
brawo.
Rozpaczliwa jest tak miłość, ale jest...Wiersz ładny,
jako wiersz oczywiście.
Smutnywiersz .Podoba mi sie okreslenie jej sece
speczniało w innym.
Milosc bez wzajemnosci, bardzo boli.
Smutny wiersz, ale ladny.Pozdrawiam.
Lepiej może ze jest tak bo obok twego może by
było zgniłe serce
Twoje zostało samo-przykre
"Jej spęczniało w innym a moje w niej
umarło"...-piękne,ale smutne zarazem.