Historie życia
Gdy człowiek umiera na zawsze
odchodzi fizycznie od życia
zamyka wszystkie rozdziały
tej księgi którą sam pisał.
Zabiera ze sobą klucze
do myśli w dziele zawartych
i już nie poznasz całości
jedynie nieliczne karty.
Kiedy chcesz poznać historie
najbliższych czy obcych ludzi
najlepiej sięgnąć do źródła
bo później próżno się trudzić.
autor
Zyta
Dodano: 2009-07-31 15:22:17
Ten wiersz przeczytano 772 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Pytaj pytaj, bo ja wiecznie życ nie będę, mawiał mój
teśc. :)
Bardzo mądry ,refleksyjny wiersz.Ładnie
napisany,podoba mi się.Pozdrawiam.
Misti i Mario! To ja już nie dam żadnego znaku
konsekwentnie w całości, poza kończącymi zwrotki.
Dzięki.
MISTI ma rację z kropką, źle się czyta, gdy ona tam
jest. Ja tam bym nic nie dawała, a przecinek dopiero
na końcu drugiego wersa. Zgadzam się z rozumowaniem
autorki w poruszanym temacie.
Bardzo mądry i refleksyjny wiersz. Pozdrawiam ciepło;)
człowiek póki żyje jest w stanie nas sycić i poić -
całym sobą... zatem wtedy winniśmy go postrzegać,
czerpać ze źródła, póki naturalnie nie wysycha,
umierając... mądry, dobrze napisany wiersz... ciepło
pozdrawiam
po "umiera" dałabym przecinek zamiast kropy. mądry
wiersz. pozdrawiam ciepło :)
Bardzo prawdziwy wiersz. Świetnie ujęłaś tą smutną
prawdę, o której większość ludzi tak rzadko myśli