Z holnej Ziemi
wiersz gwarowy
Z HOLNEJ ZIEMI
Ku Tobie Boze z tyj holnej ziemi
nuty prosalne pod niebo zynom.
Moje cierpienia, troski,choroby
Ojce na niebie…Kie sie pominom?
Dodej mi Twoik jasnyk promieni
niek sie to zycie na lepse zmieni…
A jeśli fcem za duzo Boze,
niek miłosierdzie mi dopomoze.
Te moje troski dzięki promieniom
niek się po Holak w kieluski
zmieniom…
I coby trudno natura moja
godała zawse bądź wola Twoja….
I kiedy gorkie świyrcki obesktnom,
cuła ze syćko na dobre wysło…
Komentarze (16)
Straśnie mi sie widzom te Twoje rymy...
Jak zawsze piekny wiersz. Bardzo lubie cie czytac.
Wiersz z klasą. Pozdrawiam
Brawo za tresc i gware jego....pozdrawiam..
Wiersz pisany sercem pełnym wiary w naszego Stworcę,
wspanialy, tak jak wszystkie! pozdrawiam..
Piękny pełen pokory wiersz, lubię Twoją gwarę.
Pięknie piszesz, aż sama się sobie dziwię, że rozumiem
Twoją gwarę.
Jak na skorusie przystało nastepny uczuciowy otoczony
wrazliwoscia wiersz.Powracac do Twoich wierszy jest
przyjemnoscia:)
Ciesze sie, ze znowu piszesz...i pokazujesz gdzie
droga do nieba.
Kto prosi ten uprosi-pozdrawiam!
Troski som z nami przez całuskie zycie. Trza sie
modlić do Pon Bucka o dobre ik rozwiązanie
piękna modlitwa do Tego co Niebo Porusza...a gwara
jeszcze dodaje uroku:)
Jak się cieszę,że jesteś.
Wiersz pisany z dużą wrażliwością i wiarą w tle.
Wiersze pełen wiary, bo wiadomo z Bogiem nie straszne
żadne mary + :) pozdrawiam ciepło