Hulaj dusza
Niebo w posępny nastrój wpadło,
od rana wszczyna głośny lament.
Różańce deszczu w gont kołacząc
wciąż odprawiają gorzkie żale.
Kot na zapiecku uciął drzemkę,
ciszę salonu zdjął mruczandem.
Wiosna dziś smutny temat przędzie,
kwiaty w półsenne pozy kładzie.
Promienia nie ma ni na jotę,
radość rozmywa się w kałużach.
Idę poszukać słońca w sobie.
Poezja z kawą - hulaj dusza!
autor
magda*
Dodano: 2017-04-27 12:04:42
Ten wiersz przeczytano 1314 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Pięknie, a to:
"Kot na zapiecku uciął drzemkę,
ciszę salonu zdjął mruczandem." - szczególnie :)))
Optymizm zawsze w cenie.
Podoba się. Jak zawsze.
Pozdrawiam :)
Witaj Madziu,
Przy takich strofach, można nawet polubić ten posępny
nastrój. Pozdrawiam cieplutko i dziękuję, za miły
komentarz:)
Witaj Magdo. To jest wlasnie swietny sposob na
deszczowa aure. Moc serdecznosci.
Ładnie, jak w piosence "na deszczowe dni trzeba też
coś mieć", może właśnie
taki obrazowy wiersz:) Miłego dnia:)
Kawa na pewno rozbudzi duszę :)
pięknie jak zawsze :) widać lekkość przelewanych
myśli:)
Madziu idę z Tobą:):) świetne metafory, oryginalne:)
Super! Od razu słońce w środku zaświeciło:)
Cudne metafory!!!!