ICH SZEPT...
Utkali nasze życie pajęczyną
najpiękniejszych barw
niektórzy odeszli nagle
bez pożegnania
wrota przeszłości
zatrzasnęły się za nimi
bez nich świat stał się pusty
ze snu się wyłaniają
dusze ukochane
słyszymy ich szept
ogarniamy sercem
kiedy śmierć skosi nas jak trawę
wsiądziemy w ostatni pociąg
gdzie czekać będą stęsknieni
na peronie nowego życia...
Barbara Szuraj
autor
Basia1202
Dodano: 2017-10-29 19:38:38
Ten wiersz przeczytano 822 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Mam nadzieję, że tak właśnie będzie.
Pozdrawiam Basiu :)
Nowe- ponoć piękniejsze nic nie zostało tylko w to
wierzyc.Pozdrawiam Basiu.
piękny szept ... ja idę w stronę tego peronu ...
Bardzo dobra refleksja. I ta nadzieja na
zmartwychwstanie. Bez niej trudno byłoby żyć.
Dobrej nocy Basiu.
Wyrazisty wiersz, pod każdym względem :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Pięknie, acz o śmierci+:) pozdrawiam Basia
Wymowny wiersz na trudny temat pozdrawiam:)
po śmierci nowe życie..może być ciekawe
Serdecznie dziękuję i pozdrawiam :)))
Niech pamięć o nich nie będzie ulotna,
kiedyś być może znów się przyjdzie spotkać!
Pozdrawiam!
Bardzo ładne zakończenie.
ładnie Basiu:)
ładna liryka, począwszy od tytułu, po metaforyczną
puentę.
ostatni pociąg - bardzo trafne.
pozdrawiam Basiu :)
Basiu pięknie... spokojnej nocy :)
I trudno się nie zgodzić z przekazem wiersza,
pozdrawiam - póki jeszcze na tym świecie.