Idź

Z tomiku: "Geometria hedonisty, czyli lepsza perspektywa..."

Nie odbieraj nadziei
I zwyczajnie pozwól żyć
Spraw, by ludzie się śmieli
Błagam - wyjdź
Pozwól nie widzieć śmierci
I plamy rozlanej krwi
Zabierz stąd swoje dzieci
I podły uśmiech, który drwi
Daj choć łyk wody,
Która ocali resztki życia
Nie bój sie usłyszeć prawdy
I spraw, by moja dusza rozkwitła
Odejdź niczym zima
Spadaj jak śniegu płatki
Nie dawaj miłości, której nie ma
Choć raz bądź poważny... Idź!

* * * * *

autor

Natalka (Everytime)

Napisany: 2004-11-16 Dodano: 2004-11-30 14:14:42

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie