III

Witaj, Człowicze!
Oto jestem ja, Pan twój,
Którem Cię stworzył
I tchnął w twe płuca tchnienie życia.

Witaj, Człowiecze.
Jam jest ten, który daje Ci ziemie, niebo i słońce
Byś każde z nich sługą sobie uczynił.

Hej, człowiecze.
Oto staje przed tobą Pan twój i Stwórca
Uderz w spękaną ziemię czołem, módl się i raduj
Bo oto idzie ten,
Który uczynił cię rwącym oceanem
Byś mogł nienawidzić i drobiną pyłu
Byś nigdy nie pojął ducha miłości.

Hej, człowiecze!
Ugnij zmęczone kolana przed obliczem Pana
Nie lękaj się, bo oto idzie Ten,
Który posiadł klucze życia i śmierci
I ma władze nad wszelkim złem.

Żegnaj człowiecze!
Bo oto nadciąga ten,
Który wyznaczył początek i koniec wszechrzeczy
Ukorz sie przed obliczem Pana twego,
Bo On jest tym,
Który Cie wyprowadził z ziemi wrogów twoich,
Wywiódł na pustynie i zostawił byś
Gwałcąc i mordując w imię pokoju
zadławił sie własną krwią.

autor

Muhaho

Napisany: 2005-11-04 Dodano: 2005-11-05 17:59:41

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie