ikarowie

Papierowe schody cichcem rozkładacie
Chcąc złożyć w ofierze ego swe idei
Lotnej, płochej, kruchej, nieistotnej światu
Nikt już nie podąża za jej nikłym cieniem?

Wyrwą każdy realista, wszak dziś ich miliony
Pierwszy stopień skruszył zamysł mędrców świata
Dla nich byt od dawna gdzieś na stosie spłonął
Zapomnieli, że w oddali łka ostatnia karta

Ów to as w rękawie wzniosą ideałem
Napełnieni Twórcy - nowi monarchowie
Królowie wieżowców gorzkie bąkną żale
Wystukane w deszczu, myśląc, że to hasło

autor

saturna

Dodano: 2010-08-25 11:04:17

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie