W imię...

Miliony twarzy, różnic stos Miliony ust, jeden głos

W zniewoleniu żyliśmy, dziesiątki lat
W konspiracji nauczyliśmy się trwać
Chcieliśmy by świat był taki sam
Bez wojen i krwawych walk
Płomień wiary, dodawał sił
Gdy śmierci chłód, zakrywał twarz
Zrzuciliśmy w końcu z ramion strach
Ktoś w oddali krzyknął: walcz!
Każdy w dłoń chwycił co miał
I w bój ruszył każdy z nas

Lecz czy na końcu gwiezdnych dróg
W jednym szeregu nie ustawi nas Bóg
I na wieki potępi
Zrzucając w nicości otchłanie
Szepcząc każdemu do ucha
Morderco! Dla wiary zabiłeś bliźniego swego



W żyłach nie jednego z nas
do dziś zamiast krwi, płynie kwas
Oni jak sępy krążą wokół padliny
Czekając cierpliwie na słabości chwile
Dotąd niewidoczni, wychodzą z ukrycia
Wokół ofiary zaciskają krąg
I karmią się bólem i karmią cierpieniem
Nóż ofiarny krwią splamiony
Spokojny sen brutalnie przerwano
Kanałami płynie ludzka krew

W imię miłości do bliźniego swego
Żelazne ptaki, poderwano w lot
Zezwolono okradać, gwałcić i zabijać
Wszystko po to by stworzyć raj
A może to kolejny raz
Elity próbują zniewolić świat.

Tysiące walczących, różnica sił Tysiące poległych, jeden grób

autor

Mario

Napisany: 2014-07-14 Dodano: 2014-07-14 15:25:11

Ten wiersz przeczytano 917 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie