imię moje
róże od ciebie
owinięte wiatrem
płomienią się
żywą czerwienią
bukiet pachnie
łzawym sentymentem
pod nim twoje dłonie
na moich się ścielą
na biletach liści
w gąszczu zielonym
błyskawicą wpisany
inicjał imienia
autor
Biala dama
Dodano: 2012-03-27 09:27:45
Ten wiersz przeczytano 592 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
miłosny bukiet serc w dłoniach utęsknionych
tęsknota?..niebanalnie napisane
Samotny spacer starszego pana - zatrzymuje się co
chwil parę, wszędzie znajduję piękno,ciebie nie widzę
wcale, a tak bardzo bym pragnął na chwile szczęscia
spojrzeć na twoje ręce i oczy w błękicie, chciałbym
Ładnie, niebanalnie o miłości. W poezji zawsze
interesującym środkiem wyrazu są neologizmy -jak ten -
"płomienią się". Doskonale oddaje jakrawość koloru
kwatów i w podtekście żar uczucia.
wiem,że posłałem tobie róże płomieniały czerwienią,
owinąłeś je wiatrem z mazurskich jezior,lasów
pachnących,żywicznym balsamem, są cząstko ciebie jakże
mi dobrze znanym,
Bukiet pachniał gdy go w dłoniach miałem, teraz ono
kolorytem ozdabia twoje mieszkanie.
Pragnęła byś bym dalej trzymał kwiaty, nasze dłonie w
ich osłonie
Jakie urocze przenośnie, jakie snuja się
domysły,skojarzenia, wiersz twój pełen dla mnie
serdecznego natchnienia .
Piękny wiersz, słowa dobrane jak nuty w muzyce,nucę
słowa, nucę wciąż od nowa
Pozdrawiam - dziękując za piekno
przeczytałam kilka razy prostota i piękno w czystej
postaci pozdrawiam
przeczytałam kilka razy prostota i piękno w czystej
postaci pozdrawiam
Piękne to Twoje imię...+)