Immamentna otchłań...

Tak wygląda wnętrze mej duszy.

Poległem...
Spojrzawszy głębię czeluści życia,
Pomyślałem, iż nie postrzegłem
Tylu innych możliwości istnienia i bycia.
Każde zdarzenie, które mnie raniło
Rozrywało ciało mej duszy.
Mimo to, nie myślałem o tym co już było
I próbowałem zapomnieć chwile katuszy.
Wszystkie łzy, które spływały po mej twarzy,
Topiły wszystkie tkwiące we mnie chwile dobroci.
Pomimo tylu słów nienawiści i obrazy,
Ja Cię Kocham i Kochałem tak jak wyrok dożywoci...

Bo w życiu miłość potrafi przynieść wiele bólu...

autor

eMCu

Napisany: 2007-03-03 Dodano: 2007-03-03 17:54:42

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie