Implozja

jak kineskop
próżnią wypełniony

(cóż za sprzeczność:
jak można wypełnić niczym?)

od drobnego ciosu
implozją wybucham
pustką w środku
siły uwięzione
żarłocznie się wdzierają
w codzienne powietrze

energia nie ginie
więc może się przyda
ktoś mną okłamie
coś mną zatruje
a ja wyczerpana pustką
spokojnie odejdę

... bo czasem nadmiar marzen szkodzi, nadmiar sil - usmierca....

autor

Antybarbie

Napisany: 2005-10-22 Dodano: 2005-10-24 00:52:25

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie