Inny wymiar cz.II
Bo czas miał coś zmienić,
tymczasem słowa dalej mi nie po drodze.
Usta zdrętwiałe z bezruchu,
jakby sklejone..
powoli zapominają co to słów smak.
Ciało zmęczone osuwa się,
chowając się pod koca ciepłem.
Z oczu bije bezradność
i ten przerażający spokój.
Zupełnie inna jakby nie ona.
Miała powrócić do swego ciała
lecz jednak odeszła..
nikt nie potrafi jej sprowadzić,
lub nikt nie chce nawet nie próbując.
I tylko czasem otwiera oczy
słysząc swój dawny śmiech,
który ktoś wspomina..
bo sama za sobą tęskni.
autor
Mała666
Dodano: 2009-03-29 13:56:24
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Generalnie wiersz mi się podoba, chociaż przyznam, że
pierwsza zwrotka wywarła na mnie największe wrażenie.
Strofa druga, trzecia i czwarta nie bardzo mi pasuje,
dosyć odstaje od reszty pod względem formy - myślę, że
można by nad nimi troszkę jeszcze popracować. Jednak
plus dla Ciebie za to, że coś mnie tu przyciągło i
skłoniło do poświęcenia chwili dla Twojego wiersza ;)