Inteligent
Uśmiech na mej twarzy.
Nic więcej dla ciebie nie mam.
Panie „oh-ah, sprowokowałem
cię”.
Panie „oh-ah, to była
ściema”.
Uśmiech na mej twarzy.
Żadnych rozmów tu będzie.
Panie „oh-ah, tylko ja mam
rację”.
Panie „oh-ah, a ty jesteś w
błędzie”.
Uśmiech na mej twarzy.
I nie doczekasz się też wyzwisk.
Panie „oh-ah, patrzcie na moją
elokwencję”.
Panie „oh-ah, ja mogę przegadać
wszystkich”.
Uśmiech na mej twarzy.
Kłócił się z tobą przecież nie będę.
Panie „oh-ah, bo brak ci
argumentów”.
Panie „oh-ah, kłóciłbyś się
nadaremnie”.
Szeroki uśmiech na mej twarzy.
I idąc w swoją stronę, ten uśmiech
zachowam.
A ty zostań, próbując grać inteligenta.
I dalej wierz w to, że liczą się twe słowa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.