Intymność bez zbędnych fraz

gdy czas przeciąga struny,
garnę się do płomieni nie gaszonych
złym gestem, rozkwitam w sumie opadów,
zmieniam się, na jesień i rodzę, w oczach,
ludzkich od początku, albo od korzeni.

kształtują mnie dłonie, nadające tempo,
usta zapowiadające rozkosz i adrenalina,
która skacze jak powinna, kiedy bierzesz mnie
szeptem i przemycasz w ciszę,
intymnie, na prostą.

noc na palcach wchodzi do pokoju
przez okno, opiera się o krawędź stołu
i łapie refleksy spod uchylonych powiek.
patrzy jak zastygamy w swoich ramionach,
ożywając od środka.

krew łączy, w swojej naturze.
unosi w chwile, które wystarczają nam
za słowa.

autor

pirania67

Dodano: 2009-11-05 11:30:17

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie