iść obok
iść obok lub za Tobą
iść nim zniknie zakręt wiary
ułamek wachlarza
skrzydłem na barkach
istnienia
spojrzeniem wiatru
rzucane słowa
kiełkują
schowane w piachu
w palecie barw
w szyszce
w zbożu
i w sercu
słuchając
i ucząc się od Ciebie
wiersz inspirowany wierszem Karola Wojtyły
,, Iść pod piarg, iść pod wiatr’’
autor
bodzia
Dodano: 2016-03-16 16:39:25
Ten wiersz przeczytano 985 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
mnie też mocno poruszył...
pozdrawiam :)
Dorotko bardzo dziękuje za odwiedziny za słowo
zostawione uściski
bardzo poruszył mnie ten wiersz, do głębi...
dziękuje bardzo za piękne komentarze wiara jaka ona by
nie była trzeba w nią wierzyć głęboko trzeba ją poczuć
nie tylko powiewem ale też łzami uściski
:) Witaj bodzia ! ładnie poetycko
o wierze to trudno się pisze ale Tobie łatwo:)
Pięknie napisane, Twoje słowa żyją... Pozdrawiam
Piękna refleksja:)
dziękuje koleżanki miłego wieczoru .. uściski
Ładna refleksja
Miłego
ładnie Bodziu:)
bardzo dziękuje kochani uściski przesyłam
...rzucane słowa kiełkują...jeśli trafią na dobry
grunt, to i piękna roślina wyrośnie...choć będzie
nadal wymagała pielęgnacji ...poruszasz dobry temat...
Pozdrawiam serdecznie, mój +,
Ładna miniaturka.
Miłego wieczoru :)
fajna metafora z kiełkowaniem, dobry wiersz.
dziękuje serdecznie i pozdrawiam