ISKIERKA ŻYCIA
Posłucham dziś Twojej rady
U boku Kochanki Przyszłości się położę
Z nadzieją, że znów zakwitną sady
I odnajdę, przez czas zagubioną drogę
Lecz by Twą radę zrozumieć, jej
posłuchać
Swe marzenia Przyszłości darować
Do których drzwi czasu mam pukać
Za którymi naszą przyszłość chowasz
Bo choć chwile życia, nurtem rzeki już
popłynęły
To cząstka wspomnień nam jeszcze
pozostała
I nadzieje, wciąż tak żywe, co nie
posnęły
I ta iskierka, co życie budzi, choć taka
mała
Dzień każdy jasnością swą rozpala
Marzeniem świt każdy całuje
I Ciebie mą Przyszłość, choć taka mała
Za Nią i za każdą z Tobą chwilę, życiem
swym dziękuję
Los
Komentarze (1)
Z nadzieją, że znów zakwitną sady
I odnajdę, przez czas zagubioną drogę...pięknie to
napisałeś