Istot ludzkich portret własny

Tym, którzy własnego człowieczeństwa nie szanują...

Królewskie danie na stole podano,
By każdy mógł rozkoszować się chwilą,
Bylejakości niewielką ilość zasmakować,
Odkrywcza w nas miłość...
Gołobrzusze każdego narodu,
Rozpasłe nasiono wśród kwiatów bezmiaru,
Do wielkich rzeczy uprawnione,
Bezgrosze...
Dojrzała masa świeci,
By zabić za chwilę,
Omamić błyskiem,
Osłodzić zawile...
Rośliny umarłe,
Zwątpiły w swe siły,
Kupiły namiastkę pierwotności,
Wtórnie zatrute...

Już w mogile...

autor

Duch99

Napisany: 2010-09-04 Dodano: 2010-09-04 22:44:19

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie