Iwana Bezdomnego pożegnanie z...

Jeszcze raz
spojrzeć na zielone łąki
jeszcze raz przytulić
wargami te usta
i spróbować nie dać
o sobie zapomnieć

Powrócić do egzystencji
szarej w której świat
straszy sznytami
na swych nadgarstkach

A jednak nie

Pytać świat co jest piękne
i każdego dnia dostawać
jedną z miliona odpowiedzi

wędrować po księżycu każdej nocy
swój życia bal pokochać

autor

MaciejW.

Dodano: 2005-04-07 15:44:36

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 7

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie