Ja

Mam nadzieję, że mnie słuchasz,
chociaż wydajesz się głucha.
Już jestem sobą patrząc przez okno
Mam własne oczy i stado myśli.

Nie jestem już niczyim głupcem
Muszę się uczyć i muszę widzieć
Ciągle kupuję wspomnienia w sklepie na dole,
że „kiedyś”, „lepiej”, „dobrze”

Byłem zagubiony chodząc po Broadway’u który wrzeszczał,
mieniąc się żółcią
Który kpił i patrzył
I ja patrzyłem wgłąb siebie

Czytałem i wysyłałem listy do siebie
Czasami słuchałem deszczu i krzyku Janis
„Wolność” to tylko słowo zamiast „nic do stracenia”, babe

autor

Michał Pajek

Dodano: 2006-11-18 15:25:10

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie