Ja apostol

Gleboka wiara i radosc zycia,
nie wiesz ze zlo i zwatpienie czai sie z ukrycia.
Chcialbys swoja radoscia z innymi sie dzielic
swoja wiare pomnozyc i w apostola sie wielic.
Czasami narazajac przyjazn, chcesz bliskich nawrocic
ale czy za wszelka cene mozna do Boga ich zwrocic?
A potem dopada Ciebie zwatpienie
co ja robie, kim jestem i patrze w swoje sumienie.
Jeszcze niedawno sama w Cebie wierzylam
ale tak bardzo sie od Ciebie oddalilam.
To Twoja smierc Ojcze siwety mnie nawrocila
i moje oczy, serce i dusze znow dla Boga otworzyla.
Teraz szukamy cudow ktorych na ciele dokonales.
A cudy na duszy? Ilu ludzi znow Bogu oddales

autor

Malogsia

Dodano: 2007-10-07 14:40:09

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie