A ja będę Twym Aniołem

Wspaniałym dniem Bóg obdarzył mnie
Tknął iskierką i w sercu mym poczęła płonąć miłość
Obiecałem sobie nigdy więcej nie zakocham się
Obiecałem wszystkim nigdy już nie wyleje łez

Nigdy więcej, bo do Boga należę i dla Niego chciałem żyć
Aż nie stąpiłaś z wysoka O Aniele!
Wypełniłaś pustkę mą
Ty byłaś iskierką tą, która rozżarzyła uczucie lodem okryte już

Wiem, ja nie mam jeszcze cennych dla Ciebie lat
Nie mam słów bujnych mieszających w głowie
Nie jestem ogierem w sprawach duszy i ciała

Źrebakiem jestem i nim jeszcze być chce
Bo czuję woń lat, które obok mnie toczą się
Dzisiaj czuję ich brak jakbym żył już ze sto lat

Kim ja dla Ciebie jestem O Aniele? No powiedz kim!
Jestem pyłkiem w pamięci?
Niechcianym kurzem na szafce Twej?
Na niebie ptakiem?

Na chwile pojawiłem się i zniknę w pamięci anielskiej
Zetrzesz kurz, a ptak przeleci obok Ciebie niezauważony

Wszystko mija, choć czas powoli kroczy
Nic go nie zauroczy, by przystanąć na chwilkę, nawet Ty!

I to właśnie oczy moczy me
I zapomnienia smak, gorzki smak w ustach mych
I anonima wiersz szczery, przed którym nie ma kariery

Boję rozstań i boję się tego, że znienawidzisz mnie
Wiem Ty nie chcesz oblicza mego, jeszcze tak dobrze nie poznanego
Boję się spytać czy dla Ciebie kimś ważnym jestem

Wiem Ty nie odpowiesz mi
Bo Aniołem jesteś i nie zranisz mnie, nie okłamiesz
Pamiętam piosenkę tą i Ty pamiętasz ją
Będę Aniołem Twym, chciałbym po kres mych chwil nim być

Pamiętaj zawsze dobrze mnie, choć Aniołem nie jestem Twym I nigdy nie stanę się nim Po kres naszych chwil

autor

Froniu

Napisany: 2003-08-31 Dodano: 2007-03-10 17:04:18

Ten wiersz przeczytano 1500 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie