Ja, dziewczynka czy kobieta?

Nie zamierzam dłużej ukrywać,
że jestem już duża.
Może nie jestem kobietą,
ale nie szaleje we mnie hormonów burza.
Nie jestem już dziewczynką małą,
mam swoje zdanie.
Wszyscy je ingnorują.
lecz się nie poddaję.
Jako nastolatka,
mam swoje problemy.
Z miłością,
przyjaźnią,
zazdrością,
wyobraźnią.

Wiersz został napisany w przypływie nagłego zdenerwowania wszystkim co dorosłe.

autor

aiza

Napisany: 2005-03-24 Dodano: 2005-03-24 16:55:08

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie