Ja jako poeta
Dostrzegam ja,jako ja piękno
którego wy,jako wy nie widzicie
pisząc poezję własną,coś we mnie pękło
i potrafię to,czego wy nie potraficie
Dzięki temu moje oczy widzą coraz szerszy
horyzont
widzą one coś,czego oczy wasze nie widzą
nie dostrzegają piękna w całokształcie tego
świata
i patrzą one na mnie-poetę jako na
wariata
Chcę żyć,dostrzegając piękno przyrody
szum drzew,wiatru oraz wody
rozumieć jej mowę jako jeden z niewielu
i tak w zgodzie i w harmonii dotrzeć do
celu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.