Ja - niby kot
jestem ja niby ten kot
kół pędem bujnie pościelony
udziec ze skór obdarty
okruchy sierści gdzieniegdzie ciało
słonią
mimo iż kona, jeszcze majaczy
gdzie mój honor, gdzie mój honor
krew z kości skapuje
po czym brunatnie zastyga
w potokach deszczu wstaje dryfuje
jestem historia – historia wiecznie żywa
autor
Black & White
Dodano: 2005-08-30 19:13:58
Ten wiersz przeczytano 588 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.