Ja pamiętam wojnę

Przeżyłam piekło i do dzisiaj je pamiętam.

Ja wiem co to wojna, bo jedną przeżyłam.
Niemiec mi do czoła pistolet przystawił.
Miałam osiem latek, dzieckiem jeszcze byłam.
Ty Boże, płacz matki, ktoś mnie wtedy zbawił.

Ruski gonił Niemca i sypał bombami.
- Ratujcie się ludzie! We wsi przerażenie.
Śnieg obsypał pola wielkimi zaspami.
Rano mróz nadchodził, jak na zamówienie.

Ojca nie ma w domu, gdzieś w ukryciu krąży.
Czworo starszych dzieci w okopach, z daleka.
Mateńka z drobiazgiem i do tego w ciąży.
Najmłodszy na rękach. Jedna z sióstr kaleka.

Wielki dom pod lasem, chyba leśniczówka.
Ze wszystkich stron ludzie tu się do niej pchają.
Wszyscy tak mówili - to dobra kryjówka,
a tu co minuta bomby wybuchają.

W leśniczówce ciasno, nie ma czym oddychać.
- Mamo ja już chcę spać, mamo ja chcę chleba.
Wszyscy jak zamarli. Prośby dzieci słychać.
Ogień długim ciurkiem lał się wtedy z nieba.

Najżarliwsze modły ludzie odmawiali.
Leśniczówka - Arka cudem ocalała.
Wracali do domów, szyby powstawiali.
Dzięki Tobie Boże, wielkie dzięki. Chwała.
763

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2022-03-08 Dodano: 2022-03-08 03:02:00

Ten wiersz przeczytano 1219 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie