Ja i Ty jednością dawniej...

Chłód...
Wszędzie czuje chłód...
I ten serca głód
To ogromne nienasycenie..
To niespełnione pragnienie...
To duszy cierpienie...

Moje serce umiera
Na drobniutkie kawałki
Rozpacz je rozdziera...

Ciągle słyszę krzyk mej duszy...
Tych wspomnień nawet czas nie zagłuszy...

Miłość, nadzieja, wierność...
Zdrada, ból i mych uczuć nieśmiertelność...

Ja, Ty miłością dawniej w jedno złączeni
Teraz...
Ty i ja nienawiścią oddaleni...

Ja...
smutku szalem i potokiem łez wylanych okryta
Każdego ranka, gdy dzień mnie wita...

Ty...
Zatopiony w platonicznej, do innej dziewczyny miłości
Toniesz co dzień w smutku samotności...

autor

@niołek

Napisany: 2005-12-13 Dodano: 2005-12-13 19:25:51

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie