Ja was słyszę
Kochaj kamienie jak kochasz kwiaty
Kochaj zwierzęta... góry dalekie
Deszcz wiatr sekrety nazwane światem
Ludzi co dusze mają kalekie
Gdyż oni w mękach dążą do celu
Wiatr w oczy wieje... wciąż brną po
grudzie
Tak mało dni im mija w weselu
A gdy sen z powiek marzą o cudzie
Niech twoje serce podąża drogą
Którą się wloką chromi.... bezradni
Czuje jak cierpią i nic nie mogą
Że im los z życia radości kradnie
Pomyśl że macasz grunt pod nogami
Albo że wokół masz tylko ciszę
Czy z białą laską dobrze im z nami
I choć nie mówią... mów... ja was
słyszę
Zrozum ich niemoc... choć czasem gorzej
Obojętnością nie plam swej duszy
Nie wiesz co jutro spotkać cię może
Żelazo twarde... a rdza je skruszy
Z myślą o niepełnosprawnych
Komentarze (20)
W Polsce liczebność osób niepełnosprawnych szacuje się
na około 5,5 mln osób, skąd wynika, że co siódma osoba
w tym kraju jest niepełnosprawna; pomimo, że istnieje
spora tolerancja dla niepełnosprawności, różnego
rodzaju pomoc i zrzeszające ich organizacje, wciąż
uważamy ich za " innych", innych niż my;
istnieje ciągle wiele barier, namacalnych, takich
jak: schody, coś jest zbyt wysoko, by dosięgnąć, za
ciasno by wjechać - wózkiem , jak i mentalnych ,
wynikających z braku edukacji społeczeństwa, a co za
tym idzie - braku zrozumienia i akceptacji,
niezbędnych do tego , aby niepełnosprawnych traktować
na równi z wszystkimi innymi ludźmi, bo tego właśnie
ONI oczekują od NAS - nie politowania czy tego, by
wzbudzać zainteresowanie na bazie : SENSACJA;
niepełnosprawni chcą jedynie cieszyć się życiem jak
inni, a to w naszym
społeczeństwie bywa niekiedy bardzo jeszcze trudne;
piękny wiersz, dobry technicznie, a ponadto
przejmujący i wzruszający, na TAK.
p. Julko wspaniały wiersz i ważny temat porusza jest w
swej treści niebanalny zwraca uwagę czytelnika na
cierpienie i problem drugiego człowieka warto się nad
tym zastanowic gdyż skąd możemy wiedziec co nam los
może zgotowac
To zabrzmiało jak zażalenie do ludzi i życia i
przyznaje Ci racje.Świat dla nich jest okrutny i
bezwzględny a oni jeszcze w nim szukają miłości - czy
to nie wzrusza.Pomyślmy jak i ciężko i czy stojący
niewidomy nie oczekuje naszej pomocy a może tylko
słowa otuchy.
Piękny wiersz i świetny temat - gratuluję
Uczuciem napisany wiersz,a w nim autorka zwraca uwagę
na to,że jak człowiek zdrów nie liczy sie z
nieszczęściem innych,a przecież samego mogą go spotkać
różne przykre sytuacje,nieszczęścia."Nie wiesz co
jutro spotkać cię może,żelazo twarde a korozja go
zjada"Głęboki sens wiersza
,dziesięciozgłoskowiec,dobry rym i rytm.
Wiersz pieknie napisany, dla wszystkich!
Otwiera oczy i seca na ludzkie cierpienia ktorych
czesto nie zauwazamy i mijamy je obojetnie!
Gratuluje!