A ja wciąż tęsknię...

Tęsknię...
Tęsknię za naszymi rozmowami.
Tęsknię za tymi wszystkimi chwilami.
Tęsknię za Twym uśmiechem
i za głosem Twoim...
Ta tęsknota mnie zabija
powoli...
Jest silniejsza ode mnie.
Poddaję się jej,
bo wiem, że nie mam wyjścia...

Jednak wciąż czekam.
Oczekuję chwili,
gdy zobaczę na Twej twarzy uśmiech...
Znów będę się śmiała,
bo przecież Ty będziesz przy mnie...
Znów będę człowiekiem...
Lecz mimo tego wszystkiego,
ja wciąż tęsknię...

juz nie tesknie, juz nie szlocham... ;) bylo, minelo...

autor

UpadlaAnielica

Dodano: 2004-07-18 16:07:46

Ten wiersz przeczytano 850 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie