Jak...

Dla wszystkich i dla nikogo.

Człowiek mądrzeje, traci, zyskuje, niektórych rzeczy nie da się naprawić, odwrócić biegu zdarzeń, to co było już nie wróci. Klepsydra czasu, bezpamiętnie przesypują się w niej ziarna wieczności, każdemu z nas wyznaczając godzinne, goniąc nas niczym szept niesiony po falach wiatru, też ustanie. Jak żyć by nie żałować tego wszystkiego, jak jeżeli człowiek chciał by zmienić każdą minutę, sekundę swojego życia które upłynęło tak szybko, niczym woda wyparowywuje na pustyni. Jak nie żałować tego czego już nie będzie? Jak zapomnieć, nie patrząc wstecz, gdyż to co ujrzę stanie się moją przyszłością, dogoni mnie śmierć i szybko zasnę. Jak żyć by nie żałować jutro, dzisiejszego dnia. Każdy dzień pusty to dzień stracony.

autor

Kojocik

Dodano: 2005-06-22 21:01:07

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie