JAK CIEBIE WIDZĘ

Jak Cię widzę, Boże?
Jesteś drzewem potężnym
rozsiałeś swe nasiona
w ludzkim rodzie.
Nie ma przecież duszy dobrej
do Ciebie niepodobnej...

Jak Cię rozumiem, Panie?
Jesteś w każdym człowieku małym
w jednym potężny i boski
w innym skarlały
jak drzewo na jałowej glebie...
Czy podobne jest też do Ciebie?

Czy Cię czuję, Stwórco?
Mój rozum nie pojmuje
bo gdy płaczę, gdy się śmieję
gdy nad losem złym boleję
wtedy myślę: dlaczego...
Czy ten ból też od Niego?

Jak ziarno w ziemi
kiełkuje boże nasienie
rosnąc równa się się z tym
z kogo powstało...
Czy to, Boże, za mało?

autor

dana1959

Napisany: 2008-10-03 Dodano: 2008-10-03 23:49:04

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie