JAK DRZEWA

Bardzo ładny, melancholijny wiersz, zapatrzyłam się w
to drzewo i podziwiam jego piękność.Troszkę mi nie
pasują zadrobniałe liście, bym po prostu dała
przerzedzonych liści.Z całym szacunkiem pozdrawiam.

podoba mi się twoje porównanie człowieka do drzewa
owocowego.

Taka jest prawda-porównanie bardzo dobrze oddaje nam
drzewo jako jest ono jakby symbolem życia,a bez lasów
i wszystkich puszcz nie mielibyśmy wystarczająco
naszego paliwa-tlenu,wiersz bardzo ładny,a to jest
temat morze..powodzenia

hmm...interesująca i niebanalna konkluzja ... od
dzisiaj będę z dużym szacunkiem traktował stare drzewa

tylko, że drzewa umieją być same...

to prawda jestesmy jak drzewa...pozdrawiam

świetne porównanie człowieka z drzewem - ładny wiersz
-pozdrawiam

tak to prawda LILI...jerstesmy jak te dzewa....deby
klony topole.osiki wierby czy jabłonie .....o róznych
cechach....zamysliłęm sie..pozdrawiam...

I to właśnie drzewa dodają nam dobrej energii, tlen i
chłód latem, tak, jak my dajemy dobrą nadzieję i pomoc
innym ludziom.Jesteśmy, jak drzewa.

trafne porównanie Liliano..

Dobre i trafne porównanie ludzkiego życia do drzewa

wszystkie istoty poddają się zębowi czasu; zarówno
istoty ludzkie, jak i zwierzęta tudzież rosnące na
ziemi wszelkie rośliny, spośród których drzewa są
najpotężniejsze. słusznie autorka zauważa.

świetna pointa dobre porównanie człowieka do drzewa...
pozdrawiam :)

nieraz długowieczne a odnóżki z nich przekazują pamięć
o dawnym Tak... jesteśmy jakby spleceni z duchami
drzew Bardzo ładny wiersz Pozdrawiam ciepło :(

to prawda, jesteśmy jak drzewa...ładny wiersz