,,Jak feniks z popiołu

...............dla mojego przyjaciela......... Bama.....:)

Jak feniks z popiołu
zrodziłam się z popiołu
i z łez,zmartwień twoich
i z krwi, pozostałości swoich.

Z uczucia chłodnego
dotyku lodowatego
duszy diabła
i ognia który mę duszę zgniata.

Zrodzona z tweg grzechu
i wampirzystego śmiechu
niosąca twe znamie
więc ciągle krwawię...

Bojąca się twego światła
przeszywającego mnie niezmiernie
patrzącego się na mnie zmiennie.

Dusza moja jak złego demona
dzwoniąca jak u głośnego dzwona
wyciągnięta jakby z cienia
z wyrazem dzikego lenia.

Ty jak widmo czarnego kota
wyciągnięta z osła fota
ogniwo ognia i wody
trochę słońca i może gwiazdy.

Pochmurne sny ogarnęły Ciebie
złe natchnienie Ciebie plecie
serca nasze popieliste
w nocy troche gwiaździste....

........nio te wszystkie czarne myśli....przez twojego Vadera....:)

autor

VaNa

Napisany: 2005-01-30 Dodano: 2005-01-30 18:07:41

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 80

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie