Jak klonu liść...

Niech mnie ktoś o marzenia o Tobie oskarży...

Tato, nie niszczysz mnie fizycznie,

Nie gwałcisz, nie bijesz mnie.

Tato, Ty niszczysz mnie psychicznie,

Katujesz, męczysz, wykańczasz...

Coraz mniej sił w sobie mam

Jak zwiędły na jesieni klonu liść.

Wydusze to z siebie wszystkim Wam

Że pragnę do nieba tak wczesnie iść

By skończyć sceny kłamstwa, nienawiści..

Bym zaczęła rozkitać jak młody kwiat

By moje marzenia ktoś wreszcie ziścił

Bym wyczuła w sobie ciepły lekki wiatr

a nie ciagle huragany i burze...

Tak bardzo pragnę chociaż raz

Poczuć się kochana, dobra miła...

BY nie było to niekomu na rozkaz

By oczarowała mnie miłości moc i siła...

Chociaż raz...

Najgorsze jest to... że kocham Cie bardziej niż nienawidzę...

autor

K-asia

Dodano: 2005-05-26 21:47:04

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie