JAK LIŚĆ

Jeszcze słońce przebija się mocno przez noce
kilkustopniowe i soczyste trawy pomiędzy
wielobarwnymi kwiatami w przekwicie letnim.

Jeszcze ułamki lata w niedomkniętych marzeniach
rozsieją się same jak nasiona pomiędzy pierwsze liście
złociste jesienie pod rękę z pragnieniami bezszelestnymi.

A ty wisisz bezsilny potrącany chłodem wiatru
nasączonego wilgocią łzawą i mrocznym zapomnieniem
chwil radosnych i wspomnień wiosennych.

A ty czekasz na jesień jak miłość na uniesienia
by oderwać się od życiodajnej gałęzi od korzeni
odciąć można szybko i odfrunąć jak liść ku wolności.

autor

Taki Sobie

Napisany: 2016-09-01 Dodano: 2016-09-01 10:45:15

Ten wiersz przeczytano 1306 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie