Jak promienie słońca...
Uczysz mnie uśmiechu każdego dnia...
Na nowo, od nowa...
Uczysz jak odbić można się od dna...
i jestem gotowa...
By z ciemności powrócić kolejny raz...
I wierzyć w kolejny dzień...
Wierzyć, że dla nas zatrzyma się czas...
Że dalsze życie będzie jak sen...
dla mojego Mężczyzny... :*
autor
moze-troche-inna
Dodano: 2006-11-01 22:41:18
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Piękny bardzo niewiersz do pamiętnika nastolatki bez
jakiejkolwiek poezji. Może się komuś spodobać, ale na
pewno nie mi. Przepraszam za szczerość, ale tak ja to
widzę.