Jak Romeo i Julia
Jak Romeo i Julia
Będziemy w zawiłych kolejach losu
Szukali swych dróg...
Będziemy czekali
Aż właściwą ścieżkę
Wskaże nam Bóg.
Będziemy siebie pragnąć
Każdego poranka...
...Jednak żadne z Nas
Nie pomrze w objęciach kochanka.
Dla wszystkich tych, którzy czekają...
autor
Emilie
Dodano: 2008-06-02 16:47:31
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zastanawiam sie dlaczego dałaś takie zakończenie.
Jeśli będziecie siebie pragnąć każdego ranka, to jest
szczęśliwa miłość. O śmierci nie warto myśleć.
Cóż to za miłość, która śmierci wypatruje
Autorze, miej litość, bo Twój wiersz mnie szokuje.
Bardzo piękny wiersz, tylko może za dużo tych
wielokropków? Decyzja oczywiście nalezy do Ciebie ;o)
Miłość jest jak wicher - umie porwać na sam szczyt,
ale też potrafi szarpnąć mocno i ostudzić gorącą
głowę. Lecz najboleśniejszą formą miłości jest ta
zakazana... Pozdrawiam ciepło.
Życie nie czeka i nie pieści nas czule. Miłość jest
życia tajemniczą siostrą, która bawi się z nim
radośnie. Uganiają się wspólnie za pięknymi snami,
których nie znały serca kochanków.