Jak ten pies
Czemu się smucisz? Nie jesteś sama.
No popatrz tylko – zima za oknem
dla ciebie wszystkie gwiazdki rozsiała,
a twoje oczy są znowu mokre.
Wsłuchaj się dzisiaj w szeptanie wiatru.
Już od mięsiecy wiernie przy tobie
we dnie i noce. Czemu sie martwisz?
Zawołaj...echo zaraz odpowie.
Nie płacz, już pająk kołysze młode
do snu, a ściany blady amarant
cień wielki pokrył...sufit, podłogę.
Masz przecież wszystko. Nie jesteś sama.
Zosiak
Komentarze (60)
Rytmiczny 10-cio zgloskowiec a tresc bardzo na tak
Płynnie napisany, a dzięki temu bardzo fajnie się
czyta. Treść także świetna. Lubię takie wiersze, więc
daję za to głos. AŁUUUU. To oczywiście żart.
czasem nie dostrzegamy tego, co już mamy...
Zatrzymał mnie - bardzo, bardzo na tak :)
Smutno i pięknie o samotności
piękny wiersz, podiesie na duchu
ukoi, brawo Zosiaczku
Dobry wiersz.
Zosiak, ja tak lubiĘ czytać Twoje wiersze i tak mi
Ciebie mało. A ten smutny, ale piękny
smutek na krzewach rozciągnięty,
wiatr płacze na drodze samotnie
smutny zatrzymuje
Ciekawy wiersz. Potrafi podtrzymać na duchu.
Pozdrawiam:)
jak mam Ciebie, to mam wszystko i nic już mi nie
trzeba, kocham Cię Zosiaku!!,serdeczności
smutny wiersz, ale ciekawy ;))
w tym pięknym wierszu nie jesteś sama - przyjaciół
masz tu na bej-u:-)
pozdrawiam
DoroteK, przecież jestem, tyle tylko, że nie każdego
dnia...:))
Bardzo kobiecy i wzruszający, smutny, ale z perfekcją
warsztatową i lekkością. Pozdrawiam :)